دکل‌های حفاری چاه نفت، سازه‌هایی مکانیکی هستند که برای ایجاد سوراخ در زمین به منظور رسیدن به یک مخزن هیدروکربنی  استفاده می‌شوند. انواع و ساختارهای مختلف آن­‌ها بر اساس معیارهای مختلفی مانند موقعیت مکانی که حفاری می­کنند، حداکثر باری که می‌­توانند تحمل کنند و عمق نهایی حفاری آن‌­ها طبقه‌­بندی می­‌شوند.

دکل های حفاری دوار خشکی و دریایی

همانطور که گفته شد، یکی از معیارهایی که دکل های حفاری بر اساس آن طبقه بندی شده مکانی است که در آن حفاری می کنند. بنابراین، بر این اساس، دو مکان وجود دارد که از دکل­های حفاری استفاده می­شود، خشکی و دریایی.

این دکل‌­ها نشان­‌دهنده اولین پیشرفت در عملیات حفاری هستند. دکل­‌های خشکی در اندازه‌­ها و قدرت­‌های مختلف وجود دارد. دکل‌­های خشکی بر اساس دو معیار اصلی طبقه‌­بندی می­‌شوند، حداکثر عمق حفاری و قابلیت جابجایی.

طبقه‌بندی بر اساس عمق حفاری

دکل­‌های خشکی به طور کلی یکسان به نظر می­‌رسند. با این حال، جزئیات خاص آن­‌ها کاملاً متفاوت است زیرا اندازه آن­‌ها به حداکثر عمقی که حفاری می­‌کنند بستگی دارد. نتیجتا، دکل­‌های خشکی بر اساس عمق نهایی که حفاری می‌­کنند به چهار دسته با عمق مختلف دسته­‌بندی می‌­شوند.

طبقه­‌بندی بر اساس قابلیت جابجایی

یکی دیگر از ویژگی­‌های دکل­‌های حفاری خشکی مربوط به قابلیت جابجایی آن­‌ها است. دو نوع مختلف دکل حفاری زمینی وجود دارد، حفاری ثابت و متحرک. دکل­‌های زمینی ثابت بیشترین استفاده را درصنعت نفت دارند و نمی­توان آن­‌ها را به عنوان یک واحد یکپارچه به محل حفاری منتقل کرد. در مقابل، به دکل‌هایی متحرک اطلاق می‌شود که در آن سیستم‌­های حفاری بر روی کامیون نصب می­‌شوند و آن­‌ها در دو نوع مختلف، جک نایف و دکل قابل حمل عرضه می­‌شوند.

دکل‌­های حفاری دریایی

نوع دیگر دکل­‌های حفاری مربوط به مواردی است که برای حفاری محیط‌­های دریایی استفاده می‌­شود درحالی که دکل­‌های زمینی بر اساس قابلیت جابجایی و عمق حفاری آن­‌ها طبقه­‌بندی می­‌شوند ، سکوهای دریایی دارای طبقه‌­بندی متفاوتی هستند. طبقه‌­بندی سکوهای دریایی بر اساس قابلیت جابجایی و عمق بستر دریا است. وضعیت آب نیز نقش مهمی در انتخاب و طراحی دکل­‌های دریایی ایفا می­‌کند، بنابراین، بر اساس این موارد، دو نوع مختلف سکوهای حفاری دریایی وجود دارد ، واحدهای پشتیبانی از پایین و واحدهای شناور

Bottom-supported units

به دکل‌هایی اشاره دارد که زمانی که در موقعیت قرار داده شده است با کف دریا در تماس هستند. این نوع دکل­‌ها به دو دسته تقسیم می­‌شوند ،Submersible (شناور) و جک آپ که سکوهای شناور در تماس با بسترآب هستند. سکوهای شناور دریا دارای چهار نوع مختلف هستند. نوع اول posted barges  است که به دلیل طرح‌­های جدید دیگر استفاده نمی‌­شود،. نوع دوم که با Jackups جایگزین شده است نوع بطری شکل است. دو نوع دیگر هم به نام arctic و inland شناخته می­شود.

از سوی دیگر، جک‌آپ‌ها، به سکوهایی اشاره دارد که توسط سه یا پنج ستون پشتیبانی می‌شوند. شرکت­‌های نفتی از این نوع دکل‌­ها برای اعماق زیاد و همچنین برای چاه­‌های اکتشافی استفاده می­‌کنند. جک آپ­‌ها می­‌توانند در اعماق مختلف دریا کار کنند و چاه­‌هایی به عمق مختلف حفاری کنند. جک‌آپ‌ها در عمق 120 متری دریایی استفاده می‌شوند و می‌توانند تا حدود 9.1 کیلومتر حفاری کنند.

Floating units

به طور مشابه، کشتی‌­های حفاری در اشکال و ساختارهای مختلف هستند. همچنین می‌­توانند در عمق‌­های مختلف آب حفاری کنند و می‌­توانند چاه­‌های متفاوتی حفاری کنند. نشان داده شده است که برخی از کشتی­‌های حفاری می­توانند در اعماق حدود 1000 متر و بعضی می­توانند دراعماق حدود 3000 متر کار کنند آن­ها همچنین می­توانند چاه­هایی با عمق حدود 9.1 کیلومترحفر کنند.